شیـن میـم دال ..

شهیـد محـمد رضـا دهقـان امیـری ..

شیـن میـم دال ..

شهیـد محـمد رضـا دهقـان امیـری ..

بایگانی
آخرین نظرات

۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شهید محمد رضا دهقان» ثبت شده است

محمدرضا خیلی هیئتی بود و حضورش در مراسم ها و مجالس اهل بیت علیهم السلام ترک نمی شد.

همین هم باعث شده بود تا زمینه های اعتقادی و معنوی اش عمیق تر و شوق شهادت در او ریشه دار شود.
مدرسه که بود اغلب شبها در هیئت دانش آموزیشان می ماند و به کارهای اجرایی علاقه مند بود.
شب های قدر در یک شب، به چند هیئت و مسجد می رفت و استفاده می کرد.
گاهی هم برای آخرین مجلسی که قصد رفتن داشت، می گشت تا جایی پیدا کند که شام می دهند!! با اینکه می توانست به خانه رود ولی روی این قضیه اصرار داشت؛ می گفت: "غذای هیئت یه چیز دیگه ست"

🔺به روایت تعدادی از بستگان شهید

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۳ تیر ۹۶ ، ۱۸:۱۴
خانوم ِ دانِشجو :)

راز آرامش و سعه صدر مادر
شهید محمدرضا دهقان
از زبان خودشان:

"خدا را شکر می کنم که بعد از 20 سال توانستم امانتش را قشنگ تحویلش دهم. چون ما امانت داریم و در آیه قرآن داریم که:
"و اعلموا انما اموالکم و اولادکم فتنه و ان الله عنده اجر عظیم
و بدانید که اموال و فرزندان شما وسیله ی آزمایش اند و نزد خدا پاداشی بزرگ هست"
(سوره انفال ، آیه 28)

به این ها ایمان دارم...
باید ببینیم که این امانت را چگونه نگه می داریم. اگر ما بپذیریم که این ها در دست ما امانتند ، منِ نوعی باید بعنوان یک مادر خیانت در امانت نکنم و سعی کنم آن امانت را به نحو احسن تحویل صاحبش دهم.
یعنی محمدرضا صاحب داشت. در حقیقت من چند صباحی نگهداری اش کردم و بعد از چند صباح باید تحویلش می دادم...
و خیلی خوشحالم که اینگونه تحویلش دادم ، باعث روسفیدی من است.

محمدرضا کسی بود که اگر نیم ساعت دیر می کرد ، با خودش یا دوستانش تماس می گرفتم و می گفتم: "کجایی؟ ساعت چند میای؟ چرا دیر میای؟"
و همین امر باعث شده بود که برنامه هایش را بنویسد که چه ساعاتی کجاست!
حتی وقتی می خواست شب را خانه دوستش بماند ، از خواب بیدارم می کرد و می گفت: "مامان من دارم میرم خونه دوستم ، صبح بلند شدی دیدی من تو اتاق نیستم خیالت راحت باشه" ، من هم اجازه می دادم.
یعنی تا این حد کارهایش هماهنگ شده بود و ما هم خبر داشتیم. ولی حرف من یک چیز دیگر است و آن اینکه اگر بعضی اوقات احساس ناراحتی کردم خصوصا روزهای اول بعد از شهادتش ، فقط و فقط می ترسم حضرت زینب (سلام الله علیها) بگویند هدیه ات کم بود و برای من کوچک بود...
و این را هم ایمان دارم که شب اول صفر من محمدرضا را برای سلامتی سیدعلی قربانی کردم.
آیت الله بهجت می فرمایند: "گاهی اوقات بلاهای بزرگ را با صدقه های بزرگ برطرف کنید."
امام زمان ما قلبش از دست فساد و فجایع و جنایاتی که در جهان می شود ، واقعا آزرده است و از غربت خودش قلبش همیشه در غم است.
و من عقیده دارم که پسرم را برای سلامتی قلب امام زمان (روحی فداه) صدقه دادم.

افتخار می کنم که پسرم عاشق ولایت و مقام معظم رهبری بود ،
سرباز ولایت بود و خاک پای ولایت شد...
کنار پیکرش هم گفتم فدای خاک زیر پای سیدعلی.
این ها و احترامی که برای عقیده ی خالصش قائل بودم ، باعث آرامش من است."

#شهید_دهقان
#مادر_شهید
#امان_از_دل_زینب
#راز_آرامش

۳ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۰ خرداد ۹۶ ، ۱۳:۳۳
خانوم ِ دانِشجو :)

پنجشنبه شب بود که در عالم خواب دیدم در مکانی فرا زمینی قرار دارم(زیرپاهایم ابر بود و فضا تاریک...)

جای خاصی در خوابم مشخص بود که من اجازه رفتن به آن جا را نداشتم.

از همان مکان،مادربزرگم که از سادات علوی هستند را با لباسی بسیار زیبا و آراسته ، در حالی که روی تختی خوابیده بودند ،بیرون آوردند و به من این اجازه داده شد که چند لحظه ای با ایشان صحبت کنم.

زمان زیادی نگذشته بود که ناگهان در آن فضا همهمه ای به پا شد.
عده ای از سادات که همگی لباس سبز پوشیده بودند از آن مکان بیرون دویدند؛

گویی همگی به پیشواز شخصی مهم میرفتند!
من که با کنجکاوی به این ازدحام و شلوغی نگاه میکردم ،علت را از مادربزرگم جویا شدم.

مادربزرگم گفت:

"مگه نمیبینی؛ عزراییل داره میاد…!؟"

ترس و وحشت سراپای وجودم را فرا گرفته بود که ناگهان موجودی عجیب باقدی بلند و لباسی زیبا، به من نگاهی انداخت و گفت شما نترسید!

امشب "مهمانی ویژه" داریم که به استقبالش میرویم
و به دنبال او سادات به راه افتادند…

ولوله ای بر پا شد…

من از خواب پریدم و چند ساعت بعد
تلفن منزل ما زنگ خورد!
از آن طرف خط خبر به معراج رفتن شهید محمدرضا دهقان داده میشد و من به این می اندیشیدم که چند ساعت قبل در آسمانها نظاره گر استقبال عرشیان از این شهید آسمانی بودم۰


به نقل از #اقوام_شهید_محمدرضادهقان

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۰ خرداد ۹۶ ، ۱۳:۲۸
خانوم ِ دانِشجو :)

محمدرضا اکثر مواقع رو با رفقا میگذروند ولی "خلوت" های خاص خودش رو داشت...

مثلا قدم زدن های تنهاییش..

حتی بعضی وقت ها از جمعمون جدا میشد و مسیری که ما با ماشین میرفتیم رو اصرار داشت "تنها" و پیاده بره.

یکی از جاهایی که برای خلوت کردن پیدا کرده بود "هیات" بود!

درسته که هیات معمولا جای شلوغیه ولی بهترین خلوت برای محمدرضا روضه های اباعبدلله (ع) بود...

گاهی هم انقدر دلش پر می زد برای شهدا که تنهایی با موتور می رفت "گلزار شهدای بهشت زهرا (س)" تا با عشقش رسول خلوت کنه...

#شهدا_خلوت_هاشون_هم_خاصه
#تنهایی_عمیق_ترین_لحظات_زندگی_یک_انسان_است

شهیدحسین علم الهدی

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۰ خرداد ۹۶ ، ۱۳:۲۵
خانوم ِ دانِشجو :)

|:. بـِـسـم رَب العــِشـق .:|

نـام : محــمد رضـا

فامــیل : دِهـقـان اَمــیری

لقـب : شهـیـد

مـتـولد : 26 / 1 / 74

شهـادت : 21 / 8 / 94

/ .

محــمد رضـای عزیــز به رســـم یاد بــود و برگ سبــزی برای تــو ..

ایـن جانوشتــه و ایــن نوشــته ها تقــدیم به بزرگــ مــرد روزهــای دلتنگــیم ..




پ.ن : اللم ارزقنا شهاده فی سبیلک
پ.ن : اللهم عجل الولیک الفرج



۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۴ ، ۲۲:۴۰
خانوم ِ دانِشجو :)